|
دوشنبه 22 تیر 1394 ساعت 03:40 ب.ظ | نوشته شده به دست
محمدرضا محمدزاده
| ( نظرات )
|
عرض سلام و احترام خدمت خوانندگان گرامی
این چند روزه در فضای مجازی خبرهای زیادی از جشن هسته ای به گوش می رسد.کمابیش همه شما از روند مذاکرات آگاهی دارید ولی بنده یا ذکر یک مثال چند نکته در ابن باب عرض می کنم:
چنین فرض کنید که خانواده شما مثلا برای گرفتن یک انشعاب قانونی آب از
اداره آب اقدام میکند و ارزل و اوباش منطقه به زور قمه جلو این کار را می گیرند و
در این تحرکات ناجوانمردانه، چند تن از اعضای خانواده شما به قتل می
رسند!در ضمن چون می خواهید آب بخورید ارازل نان را هم بر شما حرام کرده اند و حق نان خوردن را نیز را از شما گرفته اند!
بالاخره یک روز شرایطی پیدا می شود که قلدر محله به پست شما می
خورد!(یا شما به پست او؛چون در این باب دو دیدگاه موجود است!)
قرار به صحبت می شود و نتیجه این می شود که مثلا در حالی که همه
اهالی شهر آزادانه از آب استفاده می کنند شما می توانید آب داشته باشید و اوباش برای شما استفاده از آب را حق میدانند! ولی باید آب را بامحدودیت در
مقدار لیتر مشخص و مثلا تعداد شیرمشخص در منزل وهمچنین تحت نگاه مستقیم و
دوربین های شبانه روزی ارازل(یا مثلا اینکه تو خونتو دید بزنن!) مصرف کنید و اجازه دارید با در نظر گرفتن برخی شرایط نان هم میل کنید!
ادامه مطلب
|
دوشنبه 18 شهریور 1392 ساعت 01:02 ق.ظ | نوشته شده به دست
محمدرضا محمدزاده
| ( نظرات )
|
سوال : به دلیل این كه كسی نمی توانند مثل قرآن بیاورد نمی تواند دلیل معجزه بودن باشد؛ زیرا هر نوشته ای منحصر به فرد است، مثل شعر حافظ و یا خیام و امثال این ها را هم کسی نتوانسته بیاورد و همچنان اشعار و آثار آن ها بدون تغییر باقی مانده است...
پاسخ : برای روشن شدن پاسخ، نكاتی چند ذكر می شود:
1. با دقت در عبارات سوال به دست می آید كه:
اولاً: قرآن مثل ندارد و كسی نتوانسته مانند آن را بیاورد و ثانیاً: قرآن تغییر نكرده و الفاظ و عباراتش به همان صورت اولیه اش باقی مانده است. ولی پرسش مورد نظر این دو امر را مختص به قرآن ندانسته و اظهار داشته است كه هر كتابی این دو ویژگی را دارد ـ مثل ندارد و تغییر هم نمی كند ـ و بعد بیان داشته است كه آن دو خصوصیت دلیل بر معجزه بودن قرآن نیست. بنابراین لازم است این دو مسأله مورد بررسی قرارگیرد تا روشن شود كه آیا واقعاً مثل نداشتن و تغییر ناپذیر بودن، مخصوص قرآن است، یا سایر كتب مانند دیوان حافظ و ... هم آن دو ویژگی را دارند.
مثل نداشتن ویژگی منحصر به فرد قرآن:
قرآن كریم خود را بی مثل معرفی می كند و همه علما و دانشمندان تمام عصرها را تا قیامت به صورت های مختلف و با جدیت تمام به مبارزه و هماوردی دعوت می كند:
ادامه مطلب در اینجا
|
سه شنبه 12 شهریور 1392 ساعت 12:01 ق.ظ | نوشته شده به دست
محمدرضا محمدزاده
| ( نظرات )
|
چگونه می توان ثابت کرد که عقل انسان برای رسیدن انسان به سعادت ناقص و محتاج وحی است؟
کوتاه‌ترین پاسخ، نگاه عاقلانه و وضعیت موجود بشر مدعی دیروزی و امروزی است. جهل، گرسنگی، ظلم، قتل، غارت، تجاوز، خودکشی، نسل‌کشی، کشورگشایی و ...، آن هم به عاملیت مدعیان عقل تکامل یافته – علم پیشرفته – تکنولوژی برتر – کفایت قوانین حقوق بشر – منجیان عالم بشریت، یعنی آمریکا و اروپا. اگر عقل و علم انسان (به مفهوم ظاهری آن و نه فلسفی و عرفانی) اندکی کفاف می‌داد و پاسخگو برای هدایت بشر به سوی سعادت دنیوی و اخروی بود، وضع بشر امروزی اینگونه نبود. و اساساً همین که پس از گذشت هزاران سال از عمر بشر و این همه پیشرفت عقلی و علمی، هنوز سؤال و اختلاف نظر، حتی راجع به کلیات وجود دارد، دلیل دیگری بر ناتوانی بشر بر هدایت خویش بر سبیل سعادت است. اما، در مقام پاسخ علمی، باید ابتدا با تعریف «عقل» و کاربردهای آن آشنا شد. چه بسا منظور از سؤال «علم» بشر باشد، لذا لازم است که حیطه‌ی عمل، کارآیی و کمال هر یک از دو مقوله‌ی «علم» و «عقل» مورد نظر قرار گیرد.
ادامه مطلب در اینجا
|
سه شنبه 5 شهریور 1392 ساعت 10:41 ق.ظ | نوشته شده به دست
محمدرضا محمدزاده
| ( نظرات )
|
خلقت آسمانها و زمین در شش روز بوده (السجده، 4) یا هشت روز (9 تا 12 فصلت) و پاسخ این تناقض چیست؟ابتدا باید تثبیت گردد که تناقضی وجود دارد و سپس در مورد چرایی یا پاسخ آن بحث شود، هر چند که تناقض – اگر وجود داشته باشد – تناقض است و پاسخی ندارد. 
در تحقیق و بررسی یک موضوع در قرآن کریم و یا هر موضوعی از هر منبع دیگری، دقت کنیم که گاهی ذهن دچار کلی نگری می‌شود، گاهی دچار سطحی نگری می‌گردد، گاهی عجله دارد، گاهی از پیش تصمیمش را گرفته است و به دنبال سند یا بهانه‌ای برای اثبات نظر و تصمیم خود است، گاهی ذهن تفکیک موضوع نمی‌کند و گاهی نیز ترکیب نموده و دچار خلط مبحث می‌گردد. مقوله‌ی ایّام (دوره‌های) خلقت آسمانها و زمین نیز در برخی اذهان دچار همین ابتلائات شده است.شاید بهتر باشد که قبل از ذکر آیات کریمه در این خصوص و دقت در آیاتی که مورد مناقشه ذهن قرار گرفته است، به یک مثال روشن توجه شود؛ اگر کسی بگوید: «من این ساختمان را ظرف مدت یک سال ساختم. بعد توضیح دهد که زیرسازی دو ماه طول کشید، اسکلت‌سازی نیز سه ماه طول کشید، تأسیسات دو ماهی زمان برد، نازک کاری هم دو ماه زمان برد، قضای سبز و باغچه و درختکاری نیز در شش ماه انجام شد، نقاشی و دکوراسیون هم سه ماه و ظرف یک ماه نیز آن را مبله کردم، یک روز هم وقت گذاشتم و مواد غذایی را خریدم و ...»، نباید جمع جبری نمود و معترض شد: «این که شد 19 ماه و یک روز، در حالی که گفته بودی ظرف یک سال ساختم.» مگر حتماً باید هر کاری، پس از اتمام کار دیگر آغاز شود و مگر همه این موارد جزو ساخت و ساز می‌باشد؟! حال به آیات کریمه توجه کنیم:
ادامه مطلب در اینجا
|
|
|
تبلیغات 
